Bergell - Piz Badile - Another Day In Paradise

Paweł Mielnikow

Piz Badile - Another Day In Paradise 6b 600m

Topo:

Przewodnik Solo Granito  Masino, Bregaglia, Disgrazia, autorstwa Mario Sertori i Guido Lisignoli – to chyba najlepszy wybór dla osób zamierzających powspinać się wielowyciągowo w Bergell i w okolicach. Obejmuje szereg rejonów po włoskiej i szwajcarskiej stronie granicy, a schematy dróg narysowane są w wystarczająco dokładnie, aby nie zgubić się w ścianie. Opisy dróg zawierają przydatne informacje o podejściach, zejściach oraz o tym co przydaje się w ścianie.

Podejście:

Z Bondo podchodzimy/podjeżdżamy na parking (wyjazd kosztuje jednorazowo 10CHF/12€), tu rozchodzą się szlaki do schronisk Sacs Fura i Sacs Sciora, my wybieramy tą pierwszą opcję. Czas podejścia z parkingu do schroniska to w zależności od obciążenia i tempa 1h-2h30'. Jeśli wybieramy opcję spania na dziko pod Badylem, trzeba jeszcze podreptać około 1h-1h30'.

Nocleg:

Schronisko Sacs Fura lub spanie na dziko  można spać w kolebach niedaleko lodowczyka lub pod namiotem na licznych poletkach w okolicach przełęczy. Z tego miejsca pod ścianę mamy do 45min podejścia. Wodę nabieramy z cieków wodnych lub zabieramy ze schroniska.

Opis drogi:

Another day in Paradise jest jedną z trzech najpopularniejszych dróg na Piz Badile, jest propozycją modernistyczną i ładną choć z czasem bywa monotonna. Startuje ok. 30m przed drogą Cassina, gdzie widoczne jest stanowisko zjazdowe z którego zjeżdżamy do podstawy ściany, ten wariant często jest pomijany i tradycyjnie w drogę wbijamy się z ww miejsca. Drogę charakteryzuje techniczne wspinanie po krawądkach, kwarcykach i małych oraz tarciowych stopniach, skała jest lita i jakościowo dobra, choć w środkowej części ściany niektóre płyty nieprzyjemnie dudnią. Asekuracja jest dobra w miarę bezpieczna, zwłaszcza jeśli dobrze czujemy się w tarciowo krawądkowych klimatach. Droga jest wyposażona w spity, które są rozmieszczone na trudniejszych wyciągach co 2-3 m natomiast na łatwych odcinkach drogi odległości między przelotami bywają już znaczne ­ dochodzące do 7-10 m. Każdy wyciąg kończy stanowisko złożone z dwóch spitów. Na większości drogi do asekuracji wystarczy komplet ekspresów (12), taśmy i luźne karabinki, sprzęt do własnej asekuracji przydaje się na ostatnich 2 wyciągach, pomocny jest komplet kostek i parę średnich mechaników. Zdecydowanie warto zabrać wygodne buty wspinaczkowe, bo tym co Wam się najbardziej nabije to będą łydki ;)

Zejście:

Droga nominalnie kończy się na północnozachodnim filarze Piz Badile, jednak jeśli nie chcecie mieć problemów ze zjazdami kantem lub gdy pogoda jest niestabilna polecam zjazdy drogą. Linia zjazdów zaczyna się przed trójkowymi wyciągami wyjściowymi, stanowiska w dużej części pokrywają się ze stanami z drogi ,jednak niektóre z nich są rozmieszczone na lewo od linii drogi. Posiadając linę połówkową 60m można łączyć zjazdy i jechać na pełną długość lin, z tym że trzeba uważać bo w paru miejscach, lekkim zawodnikom, liny starcza na styk ;)