- Kategoria: Góry świata
Pośrednia Grań Filarem Cagasika
„Jeden z najwspanialszych w kształcie szczytów tatrzańskich” – tak o Pośredniej Grani (Prostredný hrot) pisał Mistrz Paryski. Wszyscy miłośnicy Tatr zapewne zgodzą się z tym stwierdzeniem. Oryginalny kształt, piękne ściany, łatwość dojścia powodują, że Pośrednia Grań to interesująca propozycja dla taterników szukających niebanalnych dróg. Mimo ww. atutów nie spotkaliśmy żadnej ekipy wspinającej się na północno-wschodniej ścianie tego szczytu. Sprawny i szybki zespół może pokusić się o zrobienie dwóch dróg w ciągu jednego dnia - jednej na Żółtej Ścianie, a drugiej na Pośredniej Grani. Taka kombinacja daje przeszło 500 metrów wspinania.
Naszym celem było zdobycie wierzchołka Filarem Cagašíka (VI). Jest to najwybitniejszy filar północno-wschodniej ściany.
Niestety nie skończyliśmy drogi wg zamysłu autora (w górnych partiach źle poszliśmy). Poniżej znajdziecie porównanie ciekawego wariantu zrobionego przez nas oraz proponowanego przez Cagašíka ściągniętego opisu w WHP.
Naszym celem było zdobycie wierzchołka Filarem Cagašíka (VI). Jest to najwybitniejszy filar północno-wschodniej ściany.
Niestety nie skończyliśmy drogi wg zamysłu autora (w górnych partiach źle poszliśmy). Poniżej znajdziecie porównanie ciekawego wariantu zrobionego przez nas oraz proponowanego przez Cagašíka ściągniętego opisu w WHP.
Wschodnia ściana Pośredniej Grani, Filar Cagasika znajduje się w prawej części ściany, fot. Mikołaj PudoWycena
V+/VI
V+/VI
Długość
300m
300m
Czas przejścia
6h
6h
Dominujące formacje
Płyty, zacięcia
Płyty, zacięcia
Pierwsze przejście
Lato- S. Cagašík – G. Krenová – C. Kubinec – M. Šaradín, 13. 8. 1946
Zima- J. Weincziller, Z. Zibrín, 21. 12. 1956
Lato- S. Cagašík – G. Krenová – C. Kubinec – M. Šaradín, 13. 8. 1946
Zima- J. Weincziller, Z. Zibrín, 21. 12. 1956
Lokalizacja
Pośrednia Grań
Pośrednia Grań
Dojście
Idziemy zielonym szlakiem od Chaty Zamkowskiego do Doliny Pięciu Stawów Spiskich. Dochodzimy do zakosów, które prowadzą przez próg tej doliny (Złote Spady). Od Zamkowskiego ok. 1h. Dochodzimy szlakiem jak najbliżej Pośredniej Grani. Następnie udajemy się Żlebem Hunsdorfera do góry (po prawej stronie mamy masyw Żółtej Ściany). Udajemy się praktycznie na sam początek żlebu.
Idziemy zielonym szlakiem od Chaty Zamkowskiego do Doliny Pięciu Stawów Spiskich. Dochodzimy do zakosów, które prowadzą przez próg tej doliny (Złote Spady). Od Zamkowskiego ok. 1h. Dochodzimy szlakiem jak najbliżej Pośredniej Grani. Następnie udajemy się Żlebem Hunsdorfera do góry (po prawej stronie mamy masyw Żółtej Ściany). Udajemy się praktycznie na sam początek żlebu.
Opis Drogę zrobiliśmy w 6 wyciągów do Wyżnich Kozich Wrótek. Stąd na lotnej łatwym terenem szliśmy na główny wierzchołek. Jak już wcześniej wspomniano, w opisie porównane zostaną dwa warianty drogi - nasz oraz Cagašíka.
- Wspinanie rozpoczynamy w trawiastym zacięciu 60 m poniżej Przełączki pod Żółtą Ścianą. Zacięcie to biegnie skośnie w prawą stronę. Po jego lewej stronie mamy piękną (największą na północno-wschodniej ścianie) płytę. Po ok. 40-50 m zakładamy stan. Wyciąg dominuje w trudności III, z momentami za IV/ IV+.
- Następnie wspinamy się serią zacięć, by stanąć pod ładną, dobrze askurowalną V-kową płytą z czterema pionowymi rysami. Uwaga! Nie polecamy zapchać się w zacięcie po prawej stronie - słabo asekurowalne, ograniczone płytami, a w górnej części przewieszka. Po minięciu płyty wspinamy się w prostym III-IV terenie. Zakładamy stanowisko przed piarżystym kominem.
- Trzeci wyciąg możemy poprowadzić w dwojaki sposób- na wprost przez duży, kruchy komin, albo obejść go z lewej strony. My wybraliśmy drugi - bezpieczniejszy - wariant. Ponad kominem znajduje się trudniejszy fragment z jednym dłuższym ruchem na małej pionowej ściance (za V?). Następnie 30m wspinamy się do góry aż do ładnego V/V+ zacięcia, które w górnej części zmienia się w szeroki komin. Zacięciem tym kilkanaście metrów, do miejsca, gdzie w prawo odbija płytka rynna. Na trawiastej półce zakładamy stanowisko.
- Stąd płytami porośniętymi mchem udajemy się pod wielkie przewieszki. Wspinamy się odpękniętymi blokami skalnymi w lewą stronę, aż do przewinięcia za kant filara. Stanowisko zakładamy na trawiastym balkoniku po prawej stronie przewinięcia. Nad tym balkonikiem znajduje się przewieszona rysa z czerwonym hakiem - de facto tutaj znajdują się trudności drogi. Wg tatry.nfo.sk jest to uklasycznione VI (wygląda jednak na dużo trudniejsze).
Końcówka piątego wyciągu, fot. Mikołaj PudoOd tego momentu nastąpiły różnice w zrobionej drodze.
| Wyciąg | Nasz wariant | WHP (tom XVII, s. 72-73) |
|
5. |
Z trawiastej półeczki przechodzimy na lewo za kant do zacięcia. Po kilkunastu metrach mamy pod sobą wielki, charakterystyczny komin. Robimy krok i przechodzimy go. Następnie małym zacięciem do góry i delikatnie w prawo na filar. Zakładamy stanowisko na zaklinowanych blokach skalnych. | „Z kazalniczki w górę przez przewieszony, odpęknięty blok na stopień pod następną przewieszkę. Stąd przewieszoną, odpychającą, mchem porośniętą ścianką (V+, A1) do rysy na lewo i nią na wygodną półkę. Teraz przez trzy skalne stopnie w górę z odchyleniem w prawo aż na najwyższy punkt krawędzi (koniec większych trudności). |
| 6. | Prostym terenem (III) do góry na Wyżnie Kozie Czubki. Stąd na lotnej do wierzchołka. | Dalej w górę 100m łatwymi płytamii stopniami aż do kominka i nim na górną, poziomą część filara Komarnickich, nieco na lewo od Wyżnich Kozich Wrótek.” |
Zejście
Najkrótsze zejście wiedzie przez Ławkę Dubkego. Kilkanaście metrów pod szczytem znajduje się urwisty komin opadający na Wyżnią Pośrednią Przełączkę. W bocznej ścianie tego komina znajduje się ring zjazdowy. Z Przełączki schodzimy do Ławki Dubkego, a nią już łatwo w kierunku Żółtej Ściany. Ze przełączki za Żółtą Ścianą można zejść do Lodowej Dolinki lub jednym zjazdem dostać się do Żlebu Hunsdorfera (60 metrów, pojedyncza plakietka z tasiemkami).
Najkrótsze zejście wiedzie przez Ławkę Dubkego. Kilkanaście metrów pod szczytem znajduje się urwisty komin opadający na Wyżnią Pośrednią Przełączkę. W bocznej ścianie tego komina znajduje się ring zjazdowy. Z Przełączki schodzimy do Ławki Dubkego, a nią już łatwo w kierunku Żółtej Ściany. Ze przełączki za Żółtą Ścianą można zejść do Lodowej Dolinki lub jednym zjazdem dostać się do Żlebu Hunsdorfera (60 metrów, pojedyncza plakietka z tasiemkami).
Ciekawostki
Pośrednia Grań jest najwyższym wzniesieniem w bocznej, odchodzącej na południowy wschód od leżącego w grani głównej Małego Lodowego Szczytu. Masyw Pośredniej jest ograniczony Pośrednią Przełęczą od Żółtego Szczytu (na północ) oraz Ciemniastym Przechodem od Ciemniastej Turni. Pośrednia Grań ma dwa wierzchołki- główny południowo-wschodni oraz północno-wschodni (Mała Pośrednia Grań). Rozdzielone są Wyżnią Pośrednią Przełączką. Najokazalej prezentuje się z Doliny Pięciu Stawów Spiskich oraz Lodowej Przełęczy. Nazwa pochodzi od jej położenia - w środku, między dwiema gałęziami Doliny Zimnej Wody.
Pośrednia Grań jest najwyższym wzniesieniem w bocznej, odchodzącej na południowy wschód od leżącego w grani głównej Małego Lodowego Szczytu. Masyw Pośredniej jest ograniczony Pośrednią Przełęczą od Żółtego Szczytu (na północ) oraz Ciemniastym Przechodem od Ciemniastej Turni. Pośrednia Grań ma dwa wierzchołki- główny południowo-wschodni oraz północno-wschodni (Mała Pośrednia Grań). Rozdzielone są Wyżnią Pośrednią Przełączką. Najokazalej prezentuje się z Doliny Pięciu Stawów Spiskich oraz Lodowej Przełęczy. Nazwa pochodzi od jej położenia - w środku, między dwiema gałęziami Doliny Zimnej Wody.