- Kategoria: Aktualności SWW
Łysina - bo długość ma znaczenie!
Łysina - druga co do wysokości skalna ściana polskiej Jury doczekała się w końcu pierwszych klasycznych linii rozwiązujących prawą jej połać. Drogi zostały przygotowane przez ekipę członków KW Kraków w składzie: Jakub Ćwiąkała, Paweł Ćwiąkała, Michał Kowalski, Paweł Woźniak i niżej podpisany. Nowe linie startują wspólnie, rozdzielają się przy 6. Ringu, mają wspólne pośrednie stanowisko i niezależne stanowiska końcowe. Można je pokonywać w ciągu lub rozkładać na dwa wyciągi. Drogi posiadają komplety ringów i stanowisk.
Foto-topo nowych dróg. (fot. W.B.)
A: Cech Rzemiosł Różnych: 1. wyc. VI- (10R+ST), 2. wyc. V (9R+ST)
Autorzy: W. Bieniek, J. Ćwiąkała, P. Ćwiąkała, P. Woźniak, 2013
B: Syndrom Póły VI+/1: 1. wyc. VI+/1 (9R+ST), 2. wyc. VI+/1 (10R+ST) (ogranicznik naturalny: bez lewej ściany zacięcia)
Autorzy: W. Bieniek, J. Ćwiąkała, P. Ćwiąkała, M. Kowalski, 2014
Skała jest średniej jakości, więc rzeźba dróg (a zatem ich wycena) może jeszcze nieco ewoluować. Największym atutem obu dróg jest ich długość (ok. 55m), a z pewnością wyjątkowo korzystna proporcja długości podejścia z parkingu (i przystanku) pod ścianę do wysokości ściany. :) Trudności dróg to wspinanie w połogu po względnie dobrych, rozstrzelonych chwytach i na słabych stopniach, więcej pionu znajdziecie na Syndromie Póły.
Zasady bezpieczeństwa przy wspinaniu na Łysinie są może i oczywiste, ale powtarzać trzeba:
- potrzebna jest lina 60 m, pamiętaj o węźle na końcu!
- na skale jest jeszcze trochę drobnej kruszyzny, zatem używanie kasków zdecydowanie zalecane.
- startowa ścianka to strefa wiecznej kruszyzny, jest połoga, łatwa, ale ze względu na kruszyznę trzeba dobrze wybierać stopnie i chwyty
- nie dotykać wielkiego bloku na prawo od pośredniego stanowiska (także przy zjazdach)!
- po ukończeniu wspinaczki wracamy dwoma zjazdami, więc umiejętność zjazdu z przesiadką jest nieodzowna.
Materiały ekiperskie wykorzystane do ubezpieczenia dróg pochodzą z funduszy KWSk PZA oraz z prywatnych funduszy autorów dróg.
W imieniu całej ekipy zapraszam do wspinania na Łysinie,
Wojtek Bieniek
Foto-topo nowych dróg. (fot. W.B.)Autorzy: W. Bieniek, J. Ćwiąkała, P. Ćwiąkała, P. Woźniak, 2013
B: Syndrom Póły VI+/1: 1. wyc. VI+/1 (9R+ST), 2. wyc. VI+/1 (10R+ST) (ogranicznik naturalny: bez lewej ściany zacięcia)
Autorzy: W. Bieniek, J. Ćwiąkała, P. Ćwiąkała, M. Kowalski, 2014
Skała jest średniej jakości, więc rzeźba dróg (a zatem ich wycena) może jeszcze nieco ewoluować. Największym atutem obu dróg jest ich długość (ok. 55m), a z pewnością wyjątkowo korzystna proporcja długości podejścia z parkingu (i przystanku) pod ścianę do wysokości ściany. :) Trudności dróg to wspinanie w połogu po względnie dobrych, rozstrzelonych chwytach i na słabych stopniach, więcej pionu znajdziecie na Syndromie Póły.
Paweł Ćwiąkała w dolnej części Syndromu Póły. (fot. W.B.)
Zasady bezpieczeństwa przy wspinaniu na Łysinie są może i oczywiste, ale powtarzać trzeba:
- potrzebna jest lina 60 m, pamiętaj o węźle na końcu!
- na skale jest jeszcze trochę drobnej kruszyzny, zatem używanie kasków zdecydowanie zalecane.
- startowa ścianka to strefa wiecznej kruszyzny, jest połoga, łatwa, ale ze względu na kruszyznę trzeba dobrze wybierać stopnie i chwyty
- nie dotykać wielkiego bloku na prawo od pośredniego stanowiska (także przy zjazdach)!
- po ukończeniu wspinaczki wracamy dwoma zjazdami, więc umiejętność zjazdu z przesiadką jest nieodzowna.
Materiały ekiperskie wykorzystane do ubezpieczenia dróg pochodzą z funduszy KWSk PZA oraz z prywatnych funduszy autorów dróg.
Paweł Krupa sam na morzu wapienia. (fot. W.B.)
W imieniu całej ekipy zapraszam do wspinania na Łysinie,
Wojtek Bieniek